It's a first. Voor het eerst in mijn leven heb ik een film uitgekeken met Jackie Chan in een van de hoofdrollen. Vechtfilms liggen niet echt in mijn interesseveld, dus heb ik de man en zijn kunsten altijd weten te vermijden. Nu kwam ik hem echter pardoes tegen in een film die toch echt anders van opzet is: de opzet van de film is meer terrorismebestrijding dan een martial-artsproject.
Chan speelt Quan (ja , sorry) , een bescheiden man die met zijn dochter in London woont. Nadat de dochter bij een bomaanslag in de stad omkomt, leren we al snel meer over het levensverhaal van Quan. En we snappen dat hij wraak wil nu ook zijn laatste dochter hem ontnomen is.
De aanslag is gepleegd door een splintergroepering van de IRA , die daarmee willens en wetens het GoedeVrijdag-Akkoord op scherp zet. De opdracht tot oplossing komt terecht bij Liam Hennessy , de vice-premier van het Noord-Ierse protectoraat. Deze man (aan alle kanten gemodelleerd naar Gerry Adams, de Sinn Fein-voorman van destijds) blijkt dubbelspel te spelen: hij wilde zowel stevig uithalen naar de Britse bezetter als voorkomen dat hun "revolutie" slachtoffers zou maken. Nu wordt hij door London stevig onder druk gezet om de daders van de aanslag te vinden, want dat hij mensen kent die hier achter zitten, zoveel is voor London wel duidelijk.
Zoveel is ook duidelijk voor Quan (een voormalig commando die in Azië de nodige gevechtservaring had opgedan). Al snel heeft hij Hennessy gevonden en zet hij hem onder druk. Op tamelijk gewelddadige wijze maakt hij duidelijk dat hij de namen van de daders van de aanslag wil, nee: moet hebben. Want als niemand iets doet, dan doet hij het wel.
Met : Jackie Chan, Pierce Brosnan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten