Ammonite op IMDb (6,4)
Zwijgzame blikken. Ruisende rokken. Golvende zee.
Een echte actiefilm is het niet, deze "Ammonite" . Voor mij geeft dat niet, ik houd erg van trage films waar het op de acteerskills van de hoofdpersonen aankomt. En daarin werd ik niet teleurgesteld: twee kanonnen tegenover elkaar. De een met een al wat langere lijst , de andere die de laatste jaren de ene na de andere grote titel aan haar zegekar rijgt. Ze moeten flink aan de bak, de dames, ga er maar eens voor zitten.
Mary Anning is een zwijgzame doch hardwerkende vrouw, die je met een enige oneerbiedigheid een ouwe vrijster zou kunnen noemen. Ze is nooit getrouwd en we leren al vroeg waarom: haar moeder had vele kinderen verloren, Mary was de enige die het haalde. Waardoor ze weinig animo voelt om zelf ook deze pijnlijke weg te volgen. Ze is natuurhistoricus: langs de kust waar haar kleine dorpje aan ligt, heeft ze al menig fossiele steen gevonden, er ligt zelfs een grote vondst van haar in het British Museum. Met haar moeder runt ze een klein winkeltje in stenen, ze maakt er afgeleide producten van haar strandvondsten. 
Een bewonderaar komt haar opzoeken, wil les van haar. Zijn vrouw wordt in het hotel achtergelaten, om later verklaarde redenen. Mary is een slechte communicator, maar de vergoeding die de man haar betaalt, maakt dat ze toch met hem het strand op gaat. Wanneer hij wordt weggeroepen voor een vijf weken durende expeditie vraagt hij Mary om een beetje voor zijn vrouw te zorgen.
Het duurt lang voordat Mary door de luxe en de aanvankelijke arrogantie van de jonge Charlotte heen prikt. Gaandeweg ontstaat er een band tussen de dames. Een band die meer bij Mary losmaakt dan ze wil toegeven, een band ook die onmogelijke gevoelens oproept. Gevoelens die in het mid-19e eeuwse Engeland slechts in het geheim mogen worden gevoeld. En geuit.
De film zindert, ondanks al zijn onuitgesprokenheid, ondanks al die heimelijke blikken. Bertfilm pur sang.
Met : Kate Winslet, Saoirse Ronan,
Geen opmerkingen:
Een reactie posten