Rifkin's Festival op IMDb (6,1)
De 49e film van regisseur Woody Allen en ik weet dat ik er niet veel gemist zal hebben. De man maakt al jaren geen verrassend of spraakmakend werk meer, maar voor de liefhebber valt er altijd wat bij hem te halen. Hij kan een verhaal vertellen, hij weet het in beeld te brengen en hij is van de dialogen: belangrijke onderdelen voor een film, denk ik. En voor mij in ieder geval belangrijk genoeg om de tocht naar de zaal maar weer te maken (vrijdagmiddag, corona-periode: slechts 5 man in de zaal). Voor de filmfanaat zit er dimaal zelf iets extra's in het vat: de droomsequenties van de hoofdpersoon worden allemaal vertaald in zwartwit-scenes met duimendikke verwijzingen naar bekende films. Allen eert Truffaut, Bergman, Bunuel , Saura en nog veel meer. Beetje quizzen tussen de dialogen, mij heb je dan al gewonnen.
Dat maakt "Rifkin's festival" niet minder een niemendalletje, overigens. Het verhaal is flinterdun en kabbelt dapper de mooie stad San Sebastian door. Daar wordt het jaarlijkse filmfestival gehouden en het echtpaar Mort en Sue Rifkin moet daar aanwezig zijn. Sue omdat ze persmanager is van een succesvolle, doch tamelijk arrogante regisseur. Mort omdat hij met zijn vrouw mee gaat, maar ook omdat hij jarenlang filmdocent is geweest en daardoor altijd opleeft van film en filmfestivals.
We zijn getuigen van de verwording van het huwelijk van Sue en Mort. Hij verdenkt zijn vrouw ervan meer te zijn dan louter een perschef voor de blaaskaak-regisseur, over wie zij maar niet kan stoppen te praten. Hij verdoet zijn tijd met wandelingen door de stad en belandt - na wat duizeligheden - bij een charmante dokter, die al heel snel zijn gedachten niet meer kan verlaten.
Terwijl Mort plichtmatig mee gaat naar alle diners en vernissages van zijn vrouw, fantaseert hij over een inhoudelijker en romantischer relatie : misschien gaat hij dat wel bij de dokter vinden..
Met : Wallace Shawn, Gina Gershon, Louis Garrel, Elena Anaya
Geen opmerkingen:
Een reactie posten