Thuis voor de buis, film op de publieken. Gezien de aansprekende acteurs (Edwart Norton, Naomi Watts), ging ik er voor zitten.
Jonge Britse arts (nou ja, arts: bacterioloog) moet terug naar China wegens uitbraken van cholera. Voordat hij terugmoet, wil hij rond zijn met het zoeken naar een vrouw, die hem daar in de ongezellige uren kan begeleiden en steunen. Jonge aristocratendochter gedraagt zich nogal verwend, zet zich af tegen ouders en zegt dus bij bijna de eerste ontmoeting met deze arts "JA, ik wil!".
Eenmaal in China aangekomen blijkt haar leventje minder leuk dan ze verwachtte en ze vlucht in vreemdgangersgedrag. Als manlief dat ontdekt, exact op het moment dat hij de binnenlanden in moet om ter plaatse hulp te gaan verlenen, stelt hij zijn vrouw voor een bikkelharde keuze. Direct scheiden of meegaan de binnenlanden in en je als onderdanige vrouw gedragen.
Het leven op het platteland is haar een hel, vooral door het negerende gedrag van haar man, die haar de affaire zwaar aanrekent. Langzamerhand vecht zij zich een weg terug, langzaam ontwikkelt zich weer enige communicatie, maar is dat allemaal nog wel op tijd. Wie en wat is er nog te redden?
De film wordt net iets te traag verteld, maar het spel en de dramatiek zorgen toch voor een onderhoudende film. En, de beelden van het Chinese platteland zijn prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten