Veelbesproken film die waarschijnlijk voor vele kijkers herkenbaarheid zal opleveren. In ieder geval voor de kijkers die ooit een scheiding hebben meegemaakt. Het razend knappe aan de film is dat het gebaseerd is op een boek uit de 19e (!) eeuw, maar volstrekt naturel is geplaatst in de moderne tijd. Dusdanig goed gedaan dat je de film juist ziet als een zeer actueel tijdsbeeld, terwijl deze problematiek blijkbaar van alle tijden is.
Maisie is een jong meisje dat gewend raakt te leven met dagelijkse ruzies tussen haar ouders. Die ruzies hoor je steeds wel, maar je ziet ze amper. De focus ligt volledig op het meisje en hoe ze dat ervaart.
De relatie loopt stuk, vader de kunsthandelaar hervat zijn trips over de wereld en is voornamelijk telefonisch in contact met zijn dochter. Moeder de rockzangeres moet de studio in en vervolgens op toernee dus krijgt slechts tussendoor de tijd haar dochter kapot te verwennen.
Logisch dus dat Maisie zich hecht aan haar vaste oppas. En dat ze er heel naturel in staat als deze oppasdame gevoelens blijkt te hebben voor haar pappa. En dat mamma uit wraak ook maar een jonge lover in de arm neemt om tijdens haar moederende 10 dagen ook te zorgen dat er altijd iemand is om Maisie van school te halen en eten te geven.
Wonderlijk mooi speelt het jonge meisje, ze vertoont een prachtige gelatenheid in alle gebeurtenissen maar steekt daarbij steeds haar teleurstelling niet onder stoelen of banken. Emotionele verwaarlozing, de compensatie daarvan en de uiteindelijke nieuwe ontwikkelingen maken dit een stevige, maar o zo boeiende film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten