Misschien niet aan alle kanten even goed, maar in ieder geval bere-interessant. Zelfs als je niet van de muziek van the Beach Boys houdt, is deze " op waarheid gebaseerde' biografische film de moeite waard. Want wat er vooral uit naar voren komt, is hoezeer een gekwelde kunstenaarsziel zijn weg moet vinden in groepsverband, in familieverband en zeker in maatschappelijk verband.
We hebben het hier over Brian Wilson. In onze dagen algemeen geaccepteerd als een onwaarschijnlijk muzikaal genie, die met zijn harmonieuze melodieen de wereld heeft verblijd in ontelbare onvergetelijke songs. Maar dat ging niet zonder slag of stoot.
Wilson had psychische problemen, heeft daar zwaar voor moeten boeten door decennialang medicijngebruik en straffe therapeutische behandelingen. Pas op latere leeftijd vocht hij zich eruit, de afgelopen jaren heeft hij zelfs weer enige malen getoerd. Maar de weg daarheen was lang.
De film speelt in twee verschillende tijdsdelen, met twee verschillende acteurs om het brein van Wilson te verbeelden. Paul Dano (die toch al niet bang is om verknipte figuren te spelen) is de Wilson uit de tijd dat die probeert los te komen van de onbekommerde surfdeuntjes over meisjes en auto's. Wilson wil meer, wil dieper. De tijdgeest is er ook naar, hij voelt zich verwant met de muzikale zoektocht van collega's als Lennon & McCartney. Meer in de diepte van de compositie, meer in de spirualiteit. De overige bandleden zijn nog niet zo ver, die zoeken nog steeds naar de hitjes die de lichte muziek nu eenmaal oplevert. Grote criticus is zanger Mike Love, grote stoorzender is echter vader Wilson die doet of hij de bandmanager is en ruig met zijn problematische zoon omgaat.
Wilson ziet en hoort dingen, wordt langzaam knettergek. Zijn bandleden kunnen hem niet meer volgen.
De andere acteur die Wilson weergeeft, is John Cusack. Hij speelt de muzikant als die , zwaar onder de medicatie, volledig onder begeleiding staat van een psychiater. Nou ja, begeleiding: het riekt naar uitbuiting. Eugene Landy (een over de top-rol van Paul Giammati) lijkt er baat bij te hebben om Wilson zwaar gedrogeerd te houden, opdat hij als een mak lammetje luistert. En dan misschien toch nog eens een compositie maakt als Good Vibrations of God Only Knows, want zulks zal Landy ook een rijk man maken. Er is er een die Landy doorziet, dat is de goedmoedige Melinda Leadbetter (Elizabeth Banks). Ze heeft gevoelens voor Wilson, maar ziet hoe weinig die man nog zichzelf kan zijn. Ze gaat proberen daar verandering in te brengen.
Een lange beschrijving, maar dat kan niet anders. De film is mudvol gestopt. Gek genoeg heeft dat een goed effect, want de gekte van zowel Wilson als de muziekbusiness komt daardoor sterkter naar voren. Must see voor mensen die graag het verhaal achter de muzikant willen doorgronden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten