Mijn vader is een vliegtuig op Moviemeter (2,93)
Niet eens heel verkeerde, licht autobiografische film van regisseuse Antoinette Beumer. Ze voorkomt in de valkuil te trappen van al te kolderieke "Loenatik"scenes; er zit een redelijk betrouwbare verbeelding in van het psychiatrische gedrag van haar vader. Dat maakt het een rustiger kijkgeheel dan je aanvankelijk zou verwachten.
Bij het opruimen van het huis van haar overleden moeder (met wie ze een afstandelijke relatie had) wordt Eva geconfronteerd met haar verleden. Moeder was altijd een tamelijk kille vrouw, Eva had meer met haar vader. Die verdween echter opeens uit beeld, Eva was te jong om daar de redenen van te begrijpen.
Eva raakt volledig van slag, ze verliest de grip op haar toch al zo roerige leven. Haar begripvolle man kan haar even niet benaderen, op haar werk raakt ze de draad kwijt bij presentaties die ze geeft, haar minnaar komt veel te dichtbij in haar leven en ze kan de gedachten aan haar vader maar niet loslaten en de vreemde buurvrouw van haar moeder helpt ook niet echt in de opheldering.
Ze ontdekt dat haar vader helemaal niet overleden is, maar al jaren in een inrichting zit. Daarin is hij opgenomen na ernstige psychoses die vooral de veiligheid van zijn gezin - en met name zijn dochter- bedreigden. Eva bezoekt hem, probeert zich een beeld te vormen van de man hoe hij was toen het allemaal nog oké was. Ook probeert ze uit te vinden of zij wellicht de slechte genen van hem heeft geërfd, ze moet uitzoeken of ze de oorspronkelijke regelmaat in haar leven nog wel kan terug vinden. En of ze dat eigenlijk wel wil.
Met : Elise Schaap, Pierre Bokma , Maarten Heijmans
Geen opmerkingen:
Een reactie posten