Long Hot Summers op Moviemeter (3,60)
Ik ben wel een sucker voor dit soort documentaires, helemaal als het bandjes betreft die ik echt wel volgde in die tijd. Van Paul Weller's voorafgaande band, The Jam, was ik groot fan: meerdere platen in de verzameling en ook twee keer live gezien (waarbij ik van het Paradiso-optreden zeer zeker nog netvlies-verschijnselen heb).
Mateloos populair waren ze, de drie jongens van The Jam. Exacte aantallen weet ik niet meer, maar ik herinner me dat ze na het uitbrengen van een singlesbox met een stuk of 7 nummers in de top10 stonden. Engeland ging plat voor deze werkmansklasse-muziek die een groot sociaal hart uitdroeg. Waarover straks meer.
Weller was het wel een beetje moe, dat hoogtepunt van de roem. In 1982 ging the Jam op zijn rug, hij wilde het allemaal anders. Een jaar later kwam hij terug met The Style Council. Samen met toetsenist en andersoortig instrumentalist Mick Talbot stond er opeens een band die in niets meer de zo bekende rock en punk vertegenwoordigde: stijlvolle kleding, jazzy nachtclub-invloeden, swing, soul ook (veel soul zelfs). The Style Council was een vreemde eend in de bijt in muziekland: als je jezelf de Stijlraad noemt, geef je aan dat je je verdiept in andersoortige stijlen en dat je die stijl wilt uitdragen.
Het werd aanvankelijk als verraad gezien, maar al snel bleek dat het songschrijverstalent van Weller net zo goed gedijde in andere muzikale receptuur. Zangeressen erbij, een gedegen live-reputatie en echt goede songs deden de rest: opnieuw ging er een groot publiek voor de bijl (ook ik, heb ze gewoon weer op vinyl gekocht). Maar net als bij the Jam ging het om een aantal gloriejaren voordat de vlam alweer begint te doven: de geëngageerde Weller stapte - met oa de fenomenale Billy Bragg - in een politiek rockcircus, hetgeen aan de ene kant waardering oogste maar aan de andere kant mensen van hen vervreemdde. Er kwamen nog platen, maar die deden niet veel meer. Weller ging solo (ook goed hoor, tamelijk goed), zijn tweede majesteuze project belandde op de kastplanken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten