Whatever works op Moviemeter (3,20)
Zowaar een Woody Allen-film die ik nog niet gezien had. Niet gek misschien, gezien zijn enorme productie, maar meestal maak ik elk jaar wel een keertje tijd om zijn nieuwe te aanschouwen. Ik weet niet meer wat ik in 2009 deed, het is dus maar goed dat ik nog een keertje de kans kreeg. Welnu, het is niet zijn beste, dus misschien niet onlogisch dat ie destijds niet veel deed.
Boris Yelnikoff is geen prettige man. Dat weet ie zelf ook, maar hij grijpt elke kans aan om dat naar anderen uit te stralen. Cynisch, verbitterd, levensmoe, hautain, veroordelend: een hele bult negatieve kwalificaties die giftig uitpakken als ze in één mens tezamen komen. Zo iemand.
Als Boris op een avond de dakloze Melody voor zijn deur aantreft, barst hij dan ook vanouds los. Wat die boerentrien in zijn New York moet, ga terug naar je moeder, je gaat het hier niet redden, je bent geen licht: dat werk. Hoewel hij dus volledig los gaat op de jonge vrouw weet ze hem toch te overtuigen haar in ieder geval iets te eten te geven. Zo gezegd, zo gedaan, ze krijgt een plekje op de bank en blijft een paar nachtjes.
Gaandeweg weet ze met haar naïeve opstelling Boris te overtuigen dat ze best te kneden is. Ze leert snel van deze intelligente man (gesjeesde wetenschapper) en blijkt het best goed te doen in de wervelende wereldstad. De twee groeien naar elkaar toe en gaan uiteindelijk na een jaar een huwelijk aan.
Eind goed, al goed? Nee nee, zeker niet: plots komt moeder opdagen en het hele circus begint opnieuw. En dan heeft vader zich nog niet eens laten zien. Boris kan helemaal los met zijn spervuur aan negativiteit.
Met : Larry David, Evan Rachel Wood, Patricia Clarkson, Henry Cavill, Ed Begley jr.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten