The Killer op Moviemeter (3,44)
De spanning opbouwen, dat kan ie wel. David Fincher slaagt er opnieuw in om een gelaagde thriller af te leveren waarbij de actie niet per se de kern is waar alles om draait. We duiken veel meer in het brein van de hoofdrolspeler (een ijzig berekenende rol van Michael Fassbender).
Ergens in zijn leven is het misgegaan. Ergens moet ie de aansluiting met de mensheid zijn kwijtgeraakt, waardoor hij op mechanische wijze zijn werk kan uitvoeren. Geef hem een opdracht en hij voert hem - grondig voorbereid- uit. Observeren, wachten, geen afleiding toestaan en volledige focus op het moment: The Killer uit ons verhaal is de gedroomde partij voor obscure opdrachtgevers: voor hen "ruimt hij mensen op" die er op een of andere manier voor die opdrachtgever niet horen te zijn. We krijgen van Fincher niet de kans om te achterhalen of het daadwerkelijk slechte mensen zijn die door de huurmoordenaar vermoord worden, het gaat gewoon om werk. Net zo min krijgen we de kans om te achterhalen of The Killer zelf eigenlijk een slecht mens is. Hij doet zijn werk en hij kan dat doen omdat hij - naar eigen zeggen - "nergens een fuck om geeft." Nergens?
Nee, dat blijkt te ruim gerekend. Nadat The Killer een opdracht verprutst heeft en de verkeerde persoon tot slachtoffer maakte, ervaart hij de ware macht van zijn werkgever. Die blijkt zijn partner het ziekenhuis in gewerkt te hebben, ze heeft het ternauwernood overleefd. The Killer weet dat zij niet het uiteindelijke doelwit was, maar zweert zichzelf wraak te nemen. Hij legt een lang pad af: via zijn eigen financier komt hij achter de namen van degenen die zijn huis belaagden en hij jaagt ze na, tot in alle uithoeken van het land. Want hij geeft wel degelijk een fuck.
Extra shoutout naar de muziekkeuze van Fincher, want waar ik ook keek: overal was muziek van mijn oude helden van The Smiths bij! Heerlijk..
Met : Michael Fassbender., Tilda Swinton, Charles Parnell
Geen opmerkingen:
Een reactie posten