Der Untergang

Hoewel een kleine knipoog naar de film gepast is, gaat dit stukje daar niet over.

Het gaat over de teloorgang van onze samenleving. In een paar dagen tijd voel ik mij veranderd van redelijk rasoptimist in cultuurpessimist van het zuiverste water. Had ik in eerste instantie mijn landgenoten nog op een gezond denkraam-niveau geschat, sinds de gebeurtenissen van deze week besef ik dat dat te hoog gegrepen is.

Overspannen reacties van fortuynisten, islamisten, ministers, publicisten en meningvormers zorgen er voor dat we inmiddels op het klimaat van 'oog om oog, tand om tand' zijn beland. (Zou het feit dat de bijbel in al zijn gedaantes op dit moment het best verkochte boek is, die stelling legitimeren?)
We fundamentaliseren onszelf automatisch in de richting van die historische 9 november. Inmiddels 66 jaar geleden was het: brandschattend liep het volk plots achter de leider aan. Zijn ideologisch gehamer had uiteindelijk succes gehad: boekhandels, winkels, bezittingen werden in de fik gestoken omdat de leider gezegd had dat een deel van zijn landgenoten juist die kwalificatie niet verdiende.
Es ist täglich Kristallnacht, tegenwoordig. Ik huiver.....