Meerdere malen zag ik een film met en/of over aboriginals, ik begin wel een lijn te zien. Wat ook in deze film weer naar voren komt is het zelfdestructieve gedrag van veel van deze (oorspronkelijke) Australië-bewoners. Drank , dat vooral. Maar ook vechten, agressie, uiteengevallen families en een slechte sociaal-financiële status, het komt elke keer weer terug. Er is flink wat misgegaan in Australië, dat moge duidelijk zijn.
Deze film vult het verhaal nog maar eens aan: agressieve alcoholische moeder raakt de controle over haar kind (een jochie van een jaar of 10) kwijt als deze zich aan brandstichting over geeft. Gelukkig is er de opa, die een politie-agent met een goed hart is. Hij weet de jongen in een opvoedkamp te krijgen waar hij enkele weken , ehm, mores leert.
Tegelijkertijd is de jarenlang afwezige vader eindelijk eens onderweg om zijn zoon weer eens te zien. Ondertussen laat hij een spoor van vernieling achter in het land omdat hij overal waar hij komt ruzie maakt en aan het vechten slaat. Here comes trouble.
Toch, bij aankomst, wordt hem de kans gegeven om te proberen zijn zoon te leren kennen. Dat gaat -letterlijk - niet zonder slag of stoot. Men is te ver heen om een normale omgang met elkaar te bouwen, maar wie niet waagt die niet wint.
Aan het eind komt nog een bijzonder stukje footage met levensverhalen van de hoofdrolspelers. Dat zet de film in perspectief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten