Uitermate aparte film. Want vervreemdend. En dat pakt best OK uit, al zitten er iets te veel matige momenten in. Dat opzij zettend, komt er een bijzondere film over wasdom en geestelijke vrijheid uit.
Jon is een wanna-be muzikant, die - nog thuiswonend- op zijn kamertje liedjes zit te componeren die steeds maar nergens heen gaan. Hij wil schrijven over alles wat hem bezighoudt, maar dat blijkt daardoor louter naar los zand te leiden.
Alles verandert als hij toevallig getuige is van het onvrijwillige ontslag van een bandlid van de groep die in zijn woonplaats optreedt. Terloops meldt hij dat hij ook muzikant-toetsenist-componist is(beetje bluf hoort erbij) en hij wordt ter plekke ingelijfd: vanavond 20 uur bij de artiesteningang svp.
Hij kijkt zijn ogen uit, hij hoort zijn oren uit met wat hij op het podium beleeft: atonale muziek, improvisatie, geen songstructuren en een zanger die zich verstopt onder een groot poppenmasker. Het optreden lijkt geen succes te worden, maar toch wordt Jon teruggevraagd: of hij mee wil naar Ierland, plaat opnemen.
Het creatieve gezelschap verschanst zich in een landhuisje en het proces kan beginnen. Al snel blijkt dat meerdere muzikanten een psychiatrisch verleden hebben, er loopt nogal wat GGZ-geld rond in het huisje. Jon probeert zijn plek te veroveren, vooral bij zanger Frank. Immer getooid in masker speelt die de mysterieuze bandleider die eigenlijk elke invalshoek een stap tot creatie vindt. Maar Jon is niet de enige, hij wordt met argwaan bekeken en als indringer beschouwd.
Doordat hij de enige van de groep is die met de buitenwereld communiceert via sociale media, ontstaat er zoiets als een hype rond de band. Er komt zelfs een tournee, maar die dreigt de grote splijtzwam te worden in het muziekgezelschap. Wie komt er zo ongeschonden mogelijk uit deze persoonlijkheidsstrijd?
Met oa Maggie Gyllenhaal, Michael Fassbender, Domnhall Gleeson
Geen opmerkingen:
Een reactie posten