Type Western dat zelfs ik grotendeels kan verdragen. Het "slow" uit de titel wordt waargemaakt, we kuieren langzaam richting de climax. Aan het eind is het dan wel weer een potje genadeloze pangpang, maar daar is blijkbaar geen ontkomen aan. Wat mij betreft mag dat altijd even minder, dan kun je je als kijker meer op het verhaal concentreren, maar blijkbaar moet de regisseur altijd nog iets etaleren. Hoe dan ook: het leeuwendeel van de film vertelt een verhaal, een prettig volgbaar verhaal.
Jay is een jonge emigrant. Hij is Schotland ontvlucht na een ongelukkig gebeuren in zijn familie waardoor hij verantwoordelijk wordt gehouden voor de dood van zijn oom. In het grote Amerika reist hij nu in zijn eentje naar het Westen, om daar zijn óók gevluchte droomliefde en haar vader te vinden.
De reis is uiteraard niet zonder gevaar en zijn grote geloof in het goede van de mens wordt Jay bijna fataal. Net op tijd ontmoet hij de ruige cowboy Silas, in wie wij Michael Fassbender (tevens producent van de film) herkennen. Die redt hem zijn leven en blijkt bereid tegen betaling Jay verder op zijn reis te helpen. Als kijker weten wij op dat moment al meer dan Jay, Silas heeft zijn redenen.
Jay's zachtaardige karakter botst met de ruwe bolster van Silas, meermaals wenst hij niet af te wachten of er wel een blanke pit onder zit.
Onderweg ontmoet men gelukszoekers maar ook premiejagers en op een of andere manier weet iedereen de reden van de tocht van Jay. Blijkbaar is zijn gewenste vrouw heel niet zo heilig geweest als hij denkt, dat moet hij haar toch eens vragen. Op het moment dat hij zijn landgenote in het vizier krijgt, komen alle lijnen van het verhaal bij elkaar. Het is gedaan met het "slow", we gaan effe climaxen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten