Honey Boy op Moviemeter (3,38)
"All my father ever gave me that was of any value was pain.
And now you want to take that away from me."
De volwassen Otis tegen zijn therapeut.
Worstelingen met demonen, dat is waar deze sterke film om draait. De drank- en agressieproblemen van de vader, de onveiligheid rondom de jonge zoon en daaropvolgend de drank- en agressieproblemen van diezelfde zoon als jongeman. Het is geen prettig beeld wat in deze film geschetst wordt, maar het is uitermate boeiend toneel. Heel sterk gespeeld, zowel de piepjonge Noah Jupe (de jonge zoon) als Shia Labeouf (de hyper-aanwezige vader) excelleren in het weergeven van hun tegenstrijdige posities.
Vader James Lort is een veteraan met PTSS , die zwaar aan de drank is geraakt na zijn missies. Hij botvierde zijn gekte op zijn vrouw , die na een brute seksuele mishandeling afscheid nam van deze enge man. Gek genoeg liet ze zoonlief Otis bij vader achter om zelf met een nieuwe man in zee te gaan. Op afstand proberen ze wel om de jongen enige liefde en waardering bij te brengen, maar ze sidderen en beven voor de woedeaanvallen van de vader.
Gek genoeg zit de jongen in een dubbelhartige houding met zijn vader: ja, hij is doodsbang voor hem. Maar het is wel zijn vader, de man die hij van levensonderhoud voorziet omdat hij een succesvol jeugdacteur aan het worden is. De jongen is dus eigenlijk de man in huis, een positie die de vader maar moeilijk kan accepteren. Hij doet alsof hij verantwoordelijkheid neemt voor de opvoeding, hij denkt een goede leraar te zijn voor zijn kind maar bij het minste tegenwoord valt hij uit die rol vandaan. De huilende Otis vindt vervolgens slechts troost bij de prostituees die mede het trailertrash-park bewonen.
Dwars door de film heen zien we Otis ook steeds als jongvolwassene terug. Van de ene therapie naar de andere, instelling in en instelling uit: agressieproblematiek, alcoholverslaving, the whole shebang. Wij weten hoe dat gekomen is. Wij weten hoe dat schattige, schrandere jongetje zo fucked up is geraakt.
De film is uiteraard ook een moedige stellingname van hoofdrolspeler Shia Labeouf , die immers zelf ook zo worstelt met zijn reputatie van agressieve excentriekeling. Met die kennis in je achterhoofd bekijk je de film vanuit een veel opener perspectief.
Met : Noah Jupe, Shia Labeouf , Lucas Hedges, FKA Twigs
FIN - song : Bob Dylan- All i really want to do
Geen opmerkingen:
Een reactie posten