Four Good Days op Moviemeter (3,29)
Deze film wordt u aanbevolen door de Jellinek Kliniek. Nee, maar echt. Aangezien mijn vrouw voor haar werk nogal frequent met (cliënten van) deze organisatie te maken heeft, zag ze op hun socialmedia-account dat mensen die werkzaam waren in het vakgebied werden getipt deze film te kijken. Ik keek mee.
Keihard bonkt Molly op de deur van haar ouders' huis. Achter de deur staat moeder Deb met een verwrongen gezicht te wachten tot ze ophoudt, haar partner Chris op een meter of drie achter haar. Ze hadden nog wel een afspraak: Molly zou pas weer bij ze langskomen als ze clean was, als ze middelenvrij de dag kon door komen. Er was teveel gebeurd om nog vertrouwen in elkaar te hebben, om elkaar op het woord te geloven. Deb doet de deur dan ook niet open, Molly blijft de hele nacht in de tuin hangen.
De volgende ochtend komt het toch tot een gesprek, een wasbeurt en een koffie. Deb weigert handreikingen te doen aan haar heroïneverslaafde dochter zolang ze niet toezegt mee te gaan naar de verslavingskliniek. Dat gebeurt uiteindelijk en na enige opwinding wordt ze dan toch geconsulteerd. Na enige bevragingen (hoeveelste keer is het dat jij je bij de kliniek meldt?) wordt er toch een behandeling afgesproken. Maarrrr; niet direct. Die behandeling kan pas plaatsvinden over vier dagen, eerst moet elk spoor van drugs uit haar lijf verdwenen zijn. Pas dan kan ze een (maandelijkse) injectie krijgen die haar lichaam zo ziek maakt bij gebruik, dat de drager van dat lichaam er vanzelf van afziet en het gebruik afwijst.
Moeder en dochter, hard en wijs geworden door eerdere afkickpogingen, zullen eraan moeten geloven: dochterlief moet vier dagen onder toezicht én regime van moeder blijven, pas maandag mag ze terugkomen voor die bewuste medicatie. Dat het zwaar gaat worden voor dochter, voor moeder, voor iedereen: dat beseffen ze allemaal.
Met: Glenn Close, Mila Kunis, Stephen Root
Geen opmerkingen:
Een reactie posten