Memorabele avond

T was een bijzonder avondje gisteren. Niet zozeer vanwege de drukte (uit het werk vandaan snel eten en gelijk zaalvoetballen. uit het zaalvoetballen snel douchen en gelijk door naar de tweede vergaderavond deze week voor het filmhuis.
Nee het ging om het deel daarna: na de vergadering snel naar huis, lief ophalen en op naar de afscheidsborrel van café Dada.
Per vandaag is het qua interieur mooiste café van Hoorn gesloten. Andere eigenaren gaan komen, nieuwe bestemmingsplannen voor de middeleeuwse kapel waarin het gevestigd is en dat houdt in dat er voorlopig geen dansavonden meer komen.
Drie jaar lang waren Harry en ik de huis-dj's op onze zaterdagavonden. Zeer gedenkwaardige nachtjes zaten daar tussen, magk wel zeggen. goed voor de verdere ontwikkeling van de mensenkennis, zeg maar.

Er viel een hoop commentaar te leveren op het café en haar bezoekers (occasionbar werd genoemd, ouder publiek en Bavaria-bier) maar gisteravond bleek toch maar weer wat die tent zo bijzonder maakte: de lokale ho- en bi-scene stond gebroederlijk/gezusterlijk te dansen met de gepensioneerde leraar, de uitgelaten allochtone scene en de gevluchte Oost-duitse die er elke avond vertoefde.
Aan de bar: de oud-burgemeester, de medewerkers van het Filmhuis en de mensen van de kunstzaal die achter het cafe gevestigd is.
Kleurrijker en toleranter hebben we ze niet in onze stad. Jammer dat dat weg is, maar ja, the times they are a-changing. Op 18 december om 16.00 opent de expositie met de foto's van "De laatste dagen van DaDa". Zie en overtuig jezelf..