Door het wat ongemakkelijke gevoel over de Ziggo- tv zenders kon ik gister eindelijk eens de digitale filmvoorraad langs. Deze stond er al een tijdje.
Omdat de verhalen over deze film(s: er is ook een deel 2) al anderhalf jaar de ronde doen, ging ik er niet blanco in. Van "tegenvaller" tot "nodeloos moeilijk", van alles had ik al gehoord. Ik vond dat dus niet.
Ik zag een lastige film die - met seks als vehikel - een moeilijke zoektocht doet langs de verwrongen geest van een op het oog liefdeloze vrouw. Ik zeg niet voor niets "op het oog", omdat in de scenes met haar vader blijkt hoe romantisch en liefdevol haar geest eigenlijk is. Daar blijkt in het dagelijks leven niets van.
Joe is een mannenverslindster in de ouderwetse zin van het woord: het gaat niet om romantiek en liefde: het gaat om lust, het gaat om kwantiteit. En dat doet heel wat met haar, ze ziet zelf wel in dat ze geen prettig mens is en dat ze her en der wonden slaat.
De film is een raamvertelling: het verhaal begint met een op straat liggende Joe, gewond na wellicht een volgende bizarre uitspatting. Ze wordt de zachte oude man Seligman opgevangen, die - terwijl hij haar kundig verzorgt en op krachten laat komen- haar het absurde levensverhaal laat vertellen.
Ik ga op zeker deel 2 ook kijken, ik kan dat.
1 opmerking:
Ik vond de film veel beter dan ik dacht. Bizarre situaties, goede cast, spannende vertelling, intrigerende verhaallijn, extreme voorstelling.
Een reactie posten