Als je veel films kijkt, heb je de neiging om nog voor de helft alvast de afloop in je hoofd af te tekenen. Het is dan altijd prettig als een plot meerdere malen van invalshoek wisselt: als het slachtoffer opeens dader wordt en wellicht zelfs weer terug. Dat zijn de knapste werkjes.
Je kunt zulks rustig aan David Fincher overlaten, de man heeft een oeuvre opgebouwd met illustere titels als "Fight club" en "Se7en".
Het script was wat mij betreft dan ook het beste aan de film. Ik geloof zeker dat Ben Affleck het allemaal goed bedoelt, maar hij leidt een beetje aan het RusselCrowe-syndroom: in bijna al zijn rollen trekt hij dezelfde blik, praat hij op dezelfde semi-mompelende manier en is hij een vent die elk moment kan exploderen. Daar moet je in deze twee uur durende film even doorheen, als dat eenmaal lukt wordt het best uit te houden.
Het verhaal: op de morgen van hun vijfde trouwdag verdwijnt Amy. Al heel snel gaan alle verdenkingen in de richting van haar man Nick, die er inderdaad een dubieuze houding op nahoudt.
Naarmate de verdwijning langer duurt, duikt er steeds meer materiaal op dat duidt op een poging van Nick om zijn vrouw weg te werken en een stevige verzekeringspremie op te strijken.
Maar Nick zegt dat hij het niet gedaan heeft. Met behulp van zijn tweelingzus en met een duurbetaalde advocaat in de arm probeert hij zijn onschuld te bewijzen en tegelijkertijd het mysterie van de verdwijning te ontrafelen. Ik voorspel u: het verhaal gaat vele kanten op, uw sympathie verschuift een aantal malen.
Zoals gezegd: het acteerwerk wat te houterig, maar het plot maakt veel goed. Heeft me toch de volle twee uur beziggehouden.
Met : Ben Affleck, Rosamund Pike
Geen opmerkingen:
Een reactie posten