Mozaiekfilm. Of achteraf misschien helemaal niet.
Liam Neeson speelt een midlife-schrijver die na enkele zeer succesvolle boeken de draad maar niet te pakken kan krijgen. Waarschijnlijk vindt het afnemende succes zijn oorspong in het feit dat hij veel verhalen uit zijn eigen leven haalt. En daar heeft ie een beetje een zootje van gemaakt.
Hij heeft een ex-vrouw op afstand, hij heeft een hevig oprispende affaire met de fraai geboetseerde Anna, die zelf ook wel graag wil gaan schrijven. In een hotel in Parijs probeert hij zijn verhaal vaart te geven terwijl zij niet anders doet dan hem aantrekken en afstoten.
Ondertussen speelt in Rome het verhaal van een ridderlijke kruimeldief die een klemzittende moeder van haar lot wil ontlasten. Zij wordt lastig gevallen door een maffiose patser, die blijkbaar haar dochter in gijzeling heeft. De ridder begint betalingen te doen om het kind vrij te kopen, zonder dat hij weet voor wie hij dat eigenlijk doet. Want is dat mens niet een beetje raar?
Ergens verderop is een jonge moeder zwaar in de problemen geraakt. De zorg voor haar kind is haar door de kinderbescherming afgenomen, ze zit in geldproblemen en het lukt haar maar niet om op tijd bij de afspraken met de wederzijdse advocaten te komen. Ze vindt een baantje als kamermeisje in een , juist ja, hotel in Parijs.
Alle drie de verhaallijnen komen neer op een driehoeksverhouding. De derde persoon, precies.
Haggis krijgt het voor elkaar om de verhaallijnen op een gegeven moment met elkaar te verweven, dat is een knappe prestatie. Het is lang geen "Crash" , deze film, maar echt slecht is ie ook niet.
Met oa: Liam Neeson, Kim Basinger, Adrian Brody, Mila Kunis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten