Dystopische films hebben altijd een belachelijk uitgangspunt. Als je daar niet tegen kunt, moet je er niet aan beginnen. Deze film, gebaseerd op het succesvolle boek van Dave Eggers, speelt in een toekomst die niet eens zo ver van nu ligt. Nog meer dan nu zijn we daarin afhankelijk van het internet, van digitale informatie en van sociale media. Meten is weten, kennis is macht. Ontspanning is marketing, gedrag is analytische informatie.
Klinkt allemaal niet zo vreemd, zegt u? Klopt , de firma waar het in deze film allemaal om draait - The Circle dus- is overduidelijk geënt op de meest succesvolle bedrijven van dit moment: Google en Facebook.
Mae Holland is een jonge vrouw die ietwat ongelukkige en onnodige baantjes heeft, totdat ze door vriendin Annie binnengekruiwagend wordt bij The Circle. Hoewel ze start met een simpele helpdesk-functie stoot ze al snel op in de sneltreinvaart der circulerende volkeren. Targets en percentages is waar het om draait, de firma doet er alles aan om een zo open mogelijke maatschappij te creëren waar iedereen altijd alles meteen van elkaar weet. (Klinkt ook al helemaal niet zo futuristisch he? ).
Mae's handelingen vallen op, ze maakt bliksemsnel carrière en is modelmedewerker van de grote bazen. Ze lijkt voorbestemd.
Als zij als een van de eersten ter wereld besluit om voor "volledige transparantie" te gaan en dus haar gehele leven online te gooien, ontstaan de eerste scheuren. Niet bij Mae, die waant zichzelf aardig succesvol met haar miljoenen idolate volgers. Nee, de afstand ontstaat bij haar ouders, die plotseling méé worden gevolgd, tot in de echtelijke slaapkamer aan toe. Nog meer ontstaat hij bij Mae's jeugdvriend Mercer, een handige jongeman die helemaal niets moet weten van de digitale maatschappij en liever meubels en lampen in elkaar klust. Hout leeft, bites doen dat niet.
Mae wordt door haar volgers gepusht om Mercer op de digitale snelweg te krijgen. Het kan alleen nog maar uit de hand lopen.
Mijn vrouw keek mee, maar haakte af . Ik begrijp dat maar vond dat ik de film toch tot een einde moest brengen. Omdat catharsis een film altijd interessanter maakt. Juist als het mis gaat, krijgen regisseur, acteurs én het script de kans om te laten zien of het allemaal echt wat brengt. Dat lukte hier, wat mij betreft. Niet dat het nu een sterke film is, maar het verhaal is zeker interessant.
Met : Emma Watson, Tom Hanks, Ellar Coltrane
Geen opmerkingen:
Een reactie posten