Grif geef ik toe dat ik aan het einde iets van mijn aandacht verloren was (hetgeen waarschijnlijk komt door het iets meer in beeld brengen van monsters en wezens). Maar net zo grif geef ik toe dat ik de rest van de film diep onder de indruk was van de geweldige spanning die gecreëerd wordt - met maar heel weinig middelen. Briljant geregisseerd door Krasinski, die gek genoeg een oorsprong als komisch acteur heeft. Petje af voor deze film, die mij toch over bepaalde genrevrees heeft getrokken.
Er komt dus blijkbaar een tijd aan dat onze wereld beheerst wordt door monsterlijke figuren die hypergevoelig zijn voor geluid. Als ze je horen, ben je de pineut. Ze pakken je en verslinden je. In deze film gebeurt dat al heel snel met het jongste zoontje van het echtpaar dat in deze dystopische wereld tot nog toe goed weet te overleven. Ze communiceren met gebarentaal, zijn goed getraind en uitgerust op non-verbale communicatie en praten alleen met elkaar als er harde natuurgeluiden in de nabijheid zijn (onder de waterval bijvoorbeeld).
Vader is druk op zoek naar radiofrequenties om informatie te winnen , dochterlief - toch al behept met een hoorprobleem - ontdekt dat de wezens afschrikken van hoge piepgeluiden. Het gezin overleeft zo goed en zo kwaad als het kan, maar komt in de problemen als de zwangerschap van moeders gaat leiden tot een bevalling. Ondanks alle voorbereidingen valt het haar zwaar dat in alle stilte te doen. Het gezin wordt uit elkaar gedreven en moet alle zeilen bijzetten om de gezamenlijke strijd te kunnen voortzetten die tot hun overleving moet leiden.
De stilte is keihard, zoals ze dat noemen "oorverdovend". In de zaal waar ik zat, hoorde je slechts een paar popcornkaken malen, voor de rest zat iedereen zijn adem in te houden. Want dat is wat deze film voor het leeuwendeel is: adembenemend.
Met : John Krasinski , Emily Blunt, Millicent Simmons
Geen opmerkingen:
Een reactie posten