"Sing me to sleep,
I don't want to wake up on my own anymore".
Jaren 80 favo-bandje the Smiths dichtten dit indertijd voor mij. Althans, dat gevoel heb ik wel s.
En toch, en toch: morgenochtend word ik voor het eerst sinds tijden weer eens alleen wakker. Mijn dame is op onderzoek, in passieve zin.
Een nachtje ziekenhuis is haar opgelegd om te kunnen uitvissen waar haar chronisch korte (of zelfs geheel afwezige) nachtrust toch vandaan komt.
Ik beloof r nu al: ik dróóóm van haar....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten