Het is eigenlijk nooit een goed idee om films in delen te bekijken. De betrokkenheid bij het verhaal sijpelt weg en je komt er lastig weer in. Bij deze film deed ik dat toch: twee dagen achtereen in de opstartende uren van de nacht bekeek ik hem. Het maakte dat ik met een minder goed gevoel naar keek als ik wellicht had gehad als ik hem gewoon in de zaal had gezien. Iets te vlot kwam ik tot een "oh ja, zo zat het' gevoel. Jammer, want er zitten mooie kanten in dit verhaal. Advies dus: kijk hem in één ruk.
Dan zie je een mooi dramatisch verhaal over de groeiende verwijdering tussen twee broers. Heel enthousiast beginnen ze aan hun project: ze kopen een kroeg/concertzaal in de stad en willen hem ombouwen tot de hottest spot in town. Dat lukt inderdaad, de zaken gaan aanvankelijk zeer goed.
Maar waar de ene broer de boekhouding doet en ziet dat er wel heel veel geld gespendeerd wordt aan(consumpties van) het personeel zelf, waant de andere broer zich god op aarde.
Deze broer leeft op van alle aandacht. Jarenlang van baantje naar baantje gesappeld en nu opeens staat ie in het midden van de aandacht. Hij verwaarloost zijn vrouw en kind, begint met hoeren en snoeren, snuift zich de versuffing (ja, letterlijk) en ziet niet in dat ie Jan en alleman van zich vervreemdt. De andere broer ondertussen wil zo zoetjes aan weg van het feestleven, hij is eigenlijk toe aan de opbouw van een gezin maar treft nu juist een vriendin die nog niet klaar is met het vreugdevolle leven. En die derhalve de ongeboren vrucht van hun samenzijn laat verwijderen.
Aan alle kanten is duidelijk dat men danst op de vulkaan. Het succes kan niet anders dan tijdelijk zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten