Terugscrollend heb ik toch aardig wat films van deze maker gezien. Klaarblijkelijk (mooi woord toch) ligt diens manier van filmmaken mij wel. Het is gortdroog, het is traag, maar het is ook ingetogen komisch en immer uitermate menselijk. Nooit zijn het verhalen met onmogelijke scripts, maar altijd treden er situaties op die de kijker een andere invalshoek geven.
Na zijn "Le Havre" komt Kaurismäki opnieuw met een verhaal waarin immigratie en vluchtelingen het hoofdonderwerp zijn. Op het oog oordeelt de regisseur niet: hij geeft noch een mening over de soms dubieuze redenen van vluchten, noch sneert hij over de twijfelachtige regelgeving ten lande. U oordeelt zelf, is zijn devies.
Deze film vertelt ons het verhaal van Khaled, een Syrier die het gruwelijke Aleppo verliet om te kunnen overleven. Onderweg door Europa is hij zijn zus kwijtgeraakt en hij maakt zich zorgen. Zodra hij voet aan wal zet in Finland, meldt hij zich bij de vreemdelingenpolitie en ondergaat keurig het hele ritueel. Ondertussen doet hij wel zijn best om her en der informatie in te winnen over de verblijfplaats van zijn zus (en of ze überhaupt nog wel in leven is).
De tweede verhaallijn is luchtiger: een vertegenwoordiger op leeftijd is het zat. Steeds maar bedrijven langs om overhemden te slijten, thuis een sikkeneurige dronken vrouw. Hij gooit alles opzij: verkoopt de hele boel, vertrekt uit de echtelijke woning en trekt naar het casino. Daar heeft hij geluk , veel geluk en met de winst begint hij aan een nieuw leven: hij koopt een restaurant en begint een culinaire carrière.
U snapt al dat die twee lijnen bijeen gaan komen. En dat dat soms wringt en soms tot glimlachen dwingt. Al met al een fijne film, als je tenminste tegen de remmende Scandinavische aanpak kunt.
Met : Sakari Kuosmanen , Sherwan Haji , Ilkka Koivula
Geen opmerkingen:
Een reactie posten