Stevige film, aangrijpende film. Men neemt de tijd ervoor, maar het is dan ook een loodzwaar onderwerp. Ik kan me de periode dat het voor het eerst in het nieuws kwam nog goed herinneren. Was dermate onder de indruk van het probleem dat ik direct donateur ben geworden en dat ben ik tot op de dag van vandaag nog steeds.
Act Up Paris is een actiebeweging die strijdt voor bewustwording van de dodelijke ziekte AIDS. In de beginjaren was de wetenschap in paniek, er was geen afdoende medicijn beschikbaar en al snel nam het aantal getroffenen epidemische vormen aan.
Binnen de beweging waren er uiteraard diverse bloedgroepen (excuses voor de woordkeus), er waren hardliners en debaters. Er waren fulltime activisten en er waren mensen die gaandeweg teleurgesteld raakten in de beweging. In deze film volgen we een aantal van hen, maar vooral volgen we de ontluikende liefde tussen twee van hen: Sean is seropositief , is daar ook volstrekt duidelijk over, en Nathan is nog ongeschonden. Wellicht maakt dat laatste hem roekelozer, want hij neemt risico's.
Gek genoeg is dat omgekeerd bij de auitng van hun activisme, daarin is Sean vele malen radicaler. Invallen bij pharmagiganten, het gooien van nepbloed, confronterende acties. Die acties beperken tegelijkertijd de beweging, want het maakt het makkelijk voor politie, politici en chemiereuzen om de beweging in een kwaad, gewelddadig daglicht te zetten.
Sean gaat steeds verder, terwijl Nathan eigenlijk steeds verder gaat in zijn liefde. Ze lijken ermee te spelen, ze leven op de grenzen van hun levenskansen. De eerste Kaposi-vlekken beginnen zich af te tekenen bij Sean en dan weten we eigenlijk al in welke richting hun relatie zich ontwikkelt.
Act Up ontstond naar Amerikaans voorbeeld, maar heeft in Frankrijk haar waarde bewezen door de politiek en de chemiereuzen aan tafel te krijge, door een serieus gesprekspartner te worden.
Met : Nahuel Perez Biscayart, Arnoud Valois, Adele Haenel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten