Call me Chihiro op Moviemeter (3,46)
Wat een wonderlijke film. Traag als trekdrop, maar dan nog is er niets dat irriteert of hindert. Met enige goede wil zou je het feelgood kunnen noemen, maar dat dekt toch niet de gehele lading. Zelf heb ik het in ieder geval een fijne kijkervaring gevonden.
Hoe dat komt? Nou, dat komt voor 95 procent door het hoofdpersonage, de 29-jarige Chihiro. Ze werkt in een bentowinkel (een goed gevulde Japanse maaltijd-takeaway) en ze is een parel voor de zaak. Blijmoedig staat ze de klanten te woord, waarbij wij al snel leren dat een groot deel van hen ook al in haar vorige baan klant was. Chihiro draait er niet omheen: ze was sekswerker, schaamt zich er in het geheel niet voor maar ze doet nu wat anders. En dat doet ze met zoveel bezieling dat er niemand vragen stelt over de reputatie van deze zonnige vrouw.
Chihiro vraagt door, ze gaat het gesprek aan met de mensen aan haar balie en zo blijkt ze stuk voor stuk deze mensen een beetje te verlichten. Ze begrijpt hun problemen, ze helpt zoeken naar uitwegen, of dat nu voor het twijfelende tienermeisje is, het ADHD-jongetje wiens moeder altijd aan het werk is of haar oud-collega die maar niet kan begrijpen hoe ze zo zorgeloos een carrièreswitch kan maken.
Aan alles zie je dat Chihiro eenzaamheid uitstraalt, er zijn dingen gebeurd in haar leven. Maar ze heeft zich ertoe gezet om bij anderen die eenzaamheid te voorkomen, om begrip te tonen en om een gesprekspartner te zijn. Het is onthaastend, het is hartverwarmend.
Met : Kasumi Arimura, Hana Toyoshima, Tetta Shimada
Geen opmerkingen:
Een reactie posten