"Had meer in gezeten", was mijn gevoel toen ik gisteravond de filmzaal verliet. Een razend interessant gegeven dat weliswaar speelt in de jaren 70, maar dat moeiteloos op het heden kan worden geprojecteerd. Het zal een bewuste keuze van de regisseur geweest zijn om het aan de kijker over te laten hoe dit verhaal afloopt. We verlieten de zaal en hadden alle vier een bepaalde invulling van wat nu precies de follow-up ging zijn. An sich is dat natuurlijk een boeiend filmgegeven.
1972, Boekarest. Het land zucht onder de communistische dictatuur van Ceausescu. De opgroeiende jeugd kan wel anders willen, maar veel mogelijkheden om uit de band te springen zijn er niet. De 17-jarige Ana heeft een licht rebelse inslag en weet dat ze bij haar vader (professor aan de lokale universiteit) meer voor elkaar krijgt dan bij haar strenge moeder. Als moeder die avond weg gaat voor een vergadering, slijmt Ana bij haar vader om naar een feestje te mogen van een vriendin: thee drinken en praten, 20u weer afgelopen. Daar kan papa toch niet tegen zijn?
Wat Ana niet vertelt, is dat ze daar waarschijnlijk haar vriendje Sorin voor de laatste keer zal zien. Hij gaat samen met zijn ouders emigreren, Ana heeft er veel verdriet van. Ze geeft zich op het feestje dan ook al snel over aan het nuttigen van een drankje en het doen van dansjes op muziek van Radio Free Europe. Dat deze zender verboden is in Roemenië, dat het zelfs verboden is om buitenlandse contacten te hebben, dat boeit de feestende jeugd niet zo. Ze stellen samen een brief op aan een Roemeense radio-dj die voor RFE werkt. Die brief moet dan door Sorin naar het buitenland gesmokkeld worden.
Het gaat mis. De politie valt binnen, ze moeten al geweten hebben van de onreglementaire activiteiten die de jongeren gepland hadden. Ze worden verhoord en moeten een verklaring opstellen dat ze hun leven zullen beteren. Ana hikt erg tegen het opstellen van die verklaring aan, maar ze weet dat - als ze dit niet doet- zijzelf en haar ouders het leven onmogelijk gemaakt zal worden door de repressieve staat die Roemenië onder het schrikbewind is. Ze wikt, ze weegt: blijft ze autonoom denken of schikt ze zich in de controle die de Securitate uitoefent?
Met : Mara Bugarin, Serban Lazarovici, Mihal Calin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten