Il Posto op Moviemeter (3,71)
Net zo oud als ik, deze film. En dat is oud. Het helpt zeer zeker bij het aanschouwen van deze neorealistische film. Prachtig vormgegeven, rustig tempo en een zoet verhaal. Het klopt.
Domenico , een nog bij zijn ouders wonende jongeman, staat op voor een belangrijke afspraak: hij gaat solliciteren in Milaan. Niet een dikbetaalde baan, maar mogelijk wel een betrekking voor het leven. Het examen dat hij ervoor moet doen, valt hem niet al te zwaar maar hij wordt nog veel blijer van het vervolg: een meisje dat ook examen deed, loopt na afloop met hem mee. Hij biedt haar een kopje koffie aan en ze brengen de middag samen door. Domenico droomt 's avonds zoete dromen.
Hij krijgt de baan en gaat enthousiast op het kantoor af: het is niet zozeer de baan die hem lonkt, maar een hernieuwde ontmoeting met Antonietta, voorzichtig ziet hij een toekomst voor zich. Ze treffen elkaar in de wachtruimte, maar moeten daarna hun weg volgen naar elk hun eigen afdeling. En ja, Domenico doet echt wel zijn best om het werk onder de knie te krijgen, maar is eigenlijk voornamelijk bezig om een nieuwe ontmoeting met haar te regelen. Ze zitten in andere lunch-shifts, dat werkt al niet mee,hij wacht derhalve na werktijd of hij een glimp van haar kan opvangen. Hij ziet haar, maar ze heeft het druk met haar collega's. Hij moet zijn plekje opnieuw bevechten.
Met : Sandro Panseri, Loredane Detto
Noot: Sandro Panseri, 16 jaar tijdens de opname van deze film, overleed dit jaar op 78-jarige leeftijd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten