Fabuleus goede, overrompelende film, hoog in mijn eindlijst van dit jaar. Een verhaal van vlees en bloed, over mensen van goede wil die in de onmacht belanden. Razend knap in elkaar gezet door Noah Baumbach, de frontman van de nieuwe lichting NewYorkse regisseurs. De kijker wordt zachtjes ingepakt om uiteindelijk door elkaar geschud uit zijn stoel op te staan. Waar ging het mis?
Charlie en Nicole , een creatief stel. Hij toneelregisseur, zij de steractrice van zijn gezelschap. Samen zorgen ze - tussen alle creatieve inspanningen door - voor hun zoete zoontje Henry. Alles lijkt pais en vree, maar schijn bedriegt. Hun relatie staat op spanning door dom overspel van Charlie: volgens hem betekenisloos , volgens haar de definitieve breuk inleidend.
Nicole krijgt een rol aangeboden in Hollywood en moet daarvoor naar de andere kant van het land. Henry mee, Nicole's familie woont ook aan die kant. Charlie blijft achter en stort zich met enthousiasme op de aanstaande première van zijn stuk. Zodra hij kan, vliegt hij naar LA om in ieder geval Henry te bezoeken.
Wat hij daar ziet , valt hem niet mee: ze hadden afgesproken om in goed overleg de zaken te regelen, maar plots blijkt Nicole te worden vergezeld door een gehaaide advocate. Deze zet de boel op scherp, waardoor ook Charlie gedwongen wordt om bijtgrage rechtshulp in te schakelen. Het cumuleert, het explodeert: terwijl je de beide voormalige echtelieden van pijn in elkaar ziet krimpen, trekken de beide advocaten alles uit de kast om de tegenpartij te beschadigen. Dit kan alleen maar leiden tot een spel zonder winnaars.
Scarlett Johansson is gedegen in haar rol, maar bij mij ging de waardering (en toch ook een beetje de sympathie) veel meer uit naar Adam Driver. Een van de topacteurs van dit moment : veelzijdig en innemend. Hij zet in de "Kramer vs Kramer van onze tijd" een topprestatie neer.
Met : Adam Driver, Scarlett Johansson , Laura Dern, Ray Liotta, Alan Alda
Geen opmerkingen:
Een reactie posten