Klassieker die vanwege de raakvlakken met de actualiteit makkelijk een nieuwe roulatie zou verdienen. Ik plukte hem van de filmzender en had geen spijt.
1967. Meer dan een halve eeuw geleden , hoe dichtbij het ook lijkt. Het kersverse stel John en Joey reist naar haar geboorteplaats, ze wil hem voorstellen aan haar ouders. Ze hebben elkaar nog maar kort geleden ontmoet - op vakantie op Hawaii- maar ze is stapelgek op hem. Hij is voorkomend, hij is slim , hij is knap. U snapt de beweegredenenen van Joey. Er zit echter even "maar" aan: John is niet zo roomblank als Joey is. En dat kan wel eens problemen gaan opleveren.
Alle betrokkenen krijgen met gewetensvragen te maken: het stel zelf (is het handelen niet te impulsief?) , de moeder (we wilden altijd het beste voor ons kind, is dat niet belangrijker dan wat anderen gaan zeggen) , de vader (beseffen ze wel hoeveel problemen ze gaan krijgen in deze maatschappij?) , de huishoudster (Is die John wel wie hij zegt dat hij is? Zwarte mensen zoals wij kunnen nooit zomaar dokter worden?) .
John zelf worstelt met net zoveel problemen : hij heeft het zijn ouders nog niet verteld en ook aan hun kant zal de "kleur" van de schoondochter voor problemen kunnen gaan zorgen. Niets menselijks is ons allen vreemd, nietwaar.
Omdat John de volgende dag alweer verder moet vliegen voor zijn werk, moet de hele kwestie dezelfde dag, liefst nog voor het beladen diner, worden opgelost.
Met : Sidney Poitier, Spencer Tracy, Katherine Hepburn , Katherine Houghton
Geen opmerkingen:
Een reactie posten