Hoewel matig uitgevoerd, is dit wel een goedbedoelde film. De film gaat over hoop, over het belang van blijven denken aan een toekomst , ook in tijden dat het die toekomst ver weg lijkt.
We gaan naar het laatste jaar van de oorlog, naar het getto van Warschau. Onmenselijke leefomstandigheden, de wanhoop is groot. Niets te eten, geen uitzicht op verbetering door de toenemende gruwelijkheden van de nazi's. Jakob verloor reeds zijn vrouw aan de bezetter en probeert zo goed en kwaad als het kan overeind te blijven.
Wanneer hij zich - wegens "overtreden van de avondklok" - moet melden op de Duitse commandopost hoort hij daar toevallig een flits van het radionieuws: de Russen staan al in Polen , nog slechts enkele honderden kilometers scheiden hen van Warschau. Het geeft Jakob enige hoop, maar zijn eerste zorg is nu om alsnog veilig thuis te komen in het donker. Aan de rand van het ghetto ontdekt hij een jong meisje, dat door haar ouders uit de trein richting Auswitsch is gezet om aldus haar leven te sparen. Jakob smokkelt haar zijn huis in en verstopt haar op zijn zolder.
Tijdens het appel laat hij per ongeluk iets los van de gehoorde informatie en er ontstaat een vreemde situatie: hij doet voorkomen dat hij dat gehoord heeft op een radio die hij zelf in bezit heeft. Een leugentje om bestwil , maar met grote gevolgen. Hij weet dat zijn leven niet zeker meer is als de Duitsers op zoek zouden gaan naar een radio in het ghetto, maar hij merkt ook dat er hoop ontstaat bij zijn vrienden en buren. Om ze af en toe iets te geven, begint Jakob zelf nieuwsberichten te verzinnen. Hetgeen weer tot gevolg heeft dat het niet lang geheim blijft dat er zich een radio in het ghetto bevindt.
Veel raakvlakken met "La vita é bella" , zegt u? Klopt, maar gek genoeg is dit verhaal al ouder want het werd al in de jaren 70 een keer verfilmd.
Met : Robin Williams , Liev Schreiber , Armin Mueller-Stahl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten