Styx op Moviemeter (2,83)
Met weinig middelen vertelt regisseur Fischer hier een indringend verhaal. Door met de titel te verwijzen naar de mythologische rivier de Styx zien wij in schipper Rike al snel de veerman van de dood. Wat ze ook probeert, ze krijgt het gevoel dat er bloed aan haar handen zit niet weggespoeld.
Daar heeft het aanvankelijk helemaal niet de schijn van. Wij snappen als kijkers heel goed dat de 40-jarige arts na een hectische werkperiode de ruimte zoekt door met haar zeiljacht vanuit Gibraltar naar het mythische Darwin-eiland Ascencion te willen varen. Ze zoekt de natuur en het groen, maar moet daarvoor eerst een barre tocht over zee doorstaan.
Een vrouw alleen op een boot op de Atlantische Oceaan, wij weten dan natuurlijk al dat dit nooit goed kan gaan. We weten natuurlijk dat dit vredige gedobber op het oneindige blauwe water ergens tegenaan moet lopen. Meestal is dat een storm, die krijgen we dan ook. Rike heeft duidelijk zeilervaring, ze doorstaat de gruwelijk zware weersomstandigheden kranig, zonder schade aan haar boot of aan zichzelf op te lopen. Alle zeilen bijzetten om koers te zetten, zegt u. Maar nee...
Ze ontdekt - ver ten westen van de Afrikaanse kust - een dobberend schip met bootvluchtelingen. Het schip vaart niet meer, het drijft: wanhopig springen mensen overboord in de hoop op de boot van Rike terecht te kunnen. Ze is bij de tijd genoeg om niet te dichtbij te komen, wanhopig roept ze met haar marifoon de kustwacht op te hulp te schieten. Ondanks hun toezeggingen ervaart Rike dat dit veel te lang duurt en ze pikt uiteindelijk toch een jonge jongen uit zee op. Haar ervaring als arts komen van pas, maar wanneer hij bij kennis komt ontstaat er een geheel nieuwe situatie: de jonge Kingsley probeert Rike te overtuigen dat ze meer moet doen, ze moet naar die boot.
Met : Susanne Wolff, Gedion Oduor Wekesa
Geen opmerkingen:
Een reactie posten