Summer of Soul op Moviemeter (3,84)
Dit is wel even iets meer dan een documentaire, jongens. Dit is een tijdsbeeld, dit is een statement en een inzicht in helaas nog lang niet vervlogen tijden. Say it loud, i'm black and i'm proud.
1969, Harlem New York. Terwijl het witte deel van Amerika zich opmaakt voor het grote hippische muziekfestival Woodstock, worden in Harlem - de op dat moment meest expliciete zwarte wijk van New York- de voorbereidingen getroffen voor net zo een muziekfestival, maar dan voor ander publiek en voor andere artiesten. En wel de club die in Amerika al tijdenlang in de verdrukte hoek zit: de zwarte bevolking die zich vrij probeert te vechten maar nog maar net de wonden probeert te helen die de moorden op hun broeders Martin Luther King en, Malcolm X, maar ook die op de hen goed gezinde broers Kennedy hebben geslagen. Heel de VS weet dat het anders gaat worden maar het gaat Black America niet snel genoeg en White America wil haar machten nog lang niet uit handen geven.
Onder dat gesternte komt een keur aan muzikanten voorbij, de ene nog politieker dan de andere. Nadrukkelijk wijzen ze op de noodzaak van bewustwording en gelijkschakeling: Stevie Wonder, Sly Stone, The Staple Singers en uiteraard de altijd militante Nina Simone. Ze creëren een feest: een muzikaal feest met een wrang randje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten