Jaja, dat weet ik natuurlijk zelf wel. Dat dit bedoeld is als een ongelooflijke draak. En toch zal ik moeten toegeven dat er voldoende ontroerende en pakkende momenten in zitten om dit heel geen slechte film te noemen. Een 8,0 op IMDb zegt namelijk ook wel iets.
Auggie is geboren onder een slecht gesternte. Hij komt met een volledig mismaakt gezicht ter wereld. Vele operaties later is het weliswaar enigszins toonbaar, maar nog altijd draaien de mensen hun hoofd om wanneer ze Auggie in het openbare leven ontdekken. Hij verbergt zich dan ook het liefst in zijn NASA-helm, daarin kan hij dromen van de grootste daden die hij toch van plan is te doen.
Aan liefde ontbreekt het hem niet: zijn ouders zijn zorgzaam, begrijpend, soms niets-ontziend, maar ook grappig. En zijn zussie benadrukt steeds maar wat een bijzonder broertje hij is.
Op een leeftijd gekomen dat hij er aan moet geloven, krijgt Auggie van zijn moeder te horen dat zij stopt met het privé-onderwijs, zoonlief zal nu toch echt naar een heuse school moeten. Natuurlijk wil hij niet, natuurlijk gaat het ook helemaal mis daar. Pestkoppen zitten nu eenmaal in elke klas en hij is natuurlijk een makkelijk mikpunt. Zijn enige lichtpuntjes zijn de natuurkundelessen, waarin hij zijn gaven kan laten zien. Stukje bij beetje komt er bij sommige klasgenoten een ontbolstering, maar er zijn altijd nog die etterbakjes die los gaan op hem. Wie gaat er aan het langste eind trekken?
De film is vooral goed omdat hij ook volop aandacht besteed aan het andere kind in het gezin. Zijn zusje is te normaal, ze moet proberen te accepteren dat alle aandacht uitgaat naar haar "probleembroertje". Ze snapt het, maar het is niet altijd makkelijk. Feitelijk smeekt ze om aandacht van haar ouders, die echter ook vaak geen kant op kunnen. Dat is wat mijn betreft een van de grote pluspunten van deze film, het geeft de film geloofwaardigheid.
Met : Jacob Tremblay, Owen Wilson, Julia Roberts, Izabela Vidovic
Geen opmerkingen:
Een reactie posten