Spoiler alert : als je niet goed tegen de grappen en grollen van Steve Coogan kunt, moet je deze film niet gaan kijken. Hij is zeer aanwezig in deze film en bepaalt voor een groot deel het satirische deel van deze film.
Coogan speelt Richard "Rich" McCreadie, een succesvolle zakenman die zijn fortuin vergaarde door spijkerhard te onderhandelen en er niet voor schroomde om in Azië mensen tegen schandalige hongerloontjes keihard te laten werken om de kleding te maken die hij in Engeland weer tegen bodemprijzen kan verkopen. Als zijn bedrijven eenmaal goed lopen, melkt hij ze uit en roomt de inkomsten af ten gunste van zijn vrpuw, zijn gezin en zijn leefomstandigheden. Dat dit niet door iederen geaccepteerd wordt, bewijst de rechtszaak die tegen hem is aangespannen wegens verduistering en financieel wanbeheer.
Maar dat alles is voor McCreadie maar bijzaak: voor nu is hij bezig met de voorbereidingen van zijn 60e verjaardag. Het moet grootser dan groots: de wereld en de media en die vermaledijde rechters zullen allemaal op hun neus kijken als ze zien wat hij voor elkaar krijgt. Megalomaan, zegt u?
Klopt aan alle kanten: McCreadie huurt een hotel inclusief strand af op een Grieks eiland, laat er een grote arena bouwen waar heuse leeuwen een beetje moeten spelen met nep-gladiatoren. Die voorstelling moet onderdeel zijn van het feestje waar alleen de grootste gasten zullen komen: er is flink budget beschikbaar om de Elton Johns en de Shakira's en de Leonardo di Caprio's uit te nodigen. Maar slechts heel weinigen happen, omdat de rechtszaak nu eenmaal geen goed heeft gedaan aan de reputatie van Richie Greed, zoals hij in een niet aflatende reeks bijnamen ook al is genoemd. De dag van het feest nadert terwijl de voorbereidingen stroef blijven verlopen.
De film is op sommige vlakken flauw en flinterdun, maar daarnaast zit er wel degelijk een sociaal-kritische component in: een sneer naar de mensen die al die spotgoedkoop gemaakte kleding kopen terwijl ze weten welke onderdrukkingen daaraan vooraf gingen. En een sneer naar de zakenwereld die in zijn egoïstische zelfverrijking blijft volharden en daarbij vele regels aan de laars lapt. Want ja, het blijft wel een Winterbottom-film.
Met : Steve Coogan, David Mitchell, Dinita Gohil, Asa Butterfield, Isla Fischer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten