Blue Jean op Moviemeter (3,26)
Voordat de haan driemaal gekraaid heeft, zal Jean iedereen verloochenen. En zichzelf.
IJzersterke film dit: mooie ontwikkeling van de karakters, sterke hoofdrol, een goed script dat van actuele betekenis is. Deze zou zomaar in mijn jaarlijstjes terecht kunnen komen.
Begin jaren 80, Engeland. Het Thatcherisme glorieert en maakt vele slachtoffers: niet alleen ontstaat er een grote tweedeling in arm en rijk, ook het moralisme viert hoogtij. Met haar opgeblazen dictie vaardigt the Iron Lady een wetsvoorstel uit die Clause 28 heet. Het komt erop neer dat overheidsinstellingen geacht worden het gezin als de hoeksteen van de samenleving te zien en dat ze geen andersoortige relaties mogen propageren of ondersteunen.
Jean werkt als gymlerares voor een overheidsinstelling en is daarmee een daadwerkelijk slachtoffer van deze wet: ze moet voor haar collega's , voor de schoolleiding én voor haar leerlingen verborgen houden dat ze lesbisch is en na haar mislukte huwelijk er nu een relatie met een militante vrouw op nahoudt.
Haar vriendin snapt niet dat ze er zo zwaar aan tilt en dat ze zo heimelijk omgaat met hun liefde, maar die maakt dan ook niet de dagelijkse opmerkingen in de lerarenkamer mee. Jean loopt op eieren en dat wordt alleen maar erger als Lois, een nieuwe leerling, op de proppen komt. Jean neemt haar onder haar hoede en leert haar de kneepjes van het netballen, een zaalsport waar Jean een succesvol team van leidt. Er lijkt geen vuiltje aan de lucht totdat Lois op een avond opeens opduikt in het gaycafé waar Jean altijd haar vriendinnen ontmoet. Jean wil niet ontmaskerd worden op school maar ze wil ook haar vriendinnenkring niet kwijt. Ze komt in gewetensnood en neemt een slechte beslissing.
Met : Rosy McEwen, Kerrie Hayes, Lucy Halliday, Lydia Page
Geen opmerkingen:
Een reactie posten