Eigenlijk, eigenlijk had ik gisteren den schnufferd dienen te vertonen bij het optreden van de bevriende bandjes SackoWoes en Tommies, maar twee voorafgaande stapdagen deden mij kiezen voor lijfsbehoud!
Begtje ging rustig met 1 blikkie bier in de filmzaal van ons onvolprezen filmhuis zitten. Voorheen had ik liefst drie maanden vooraf gereserveerd voor de nieuwe Zhang Yimou, maar sinds Hero doe ik het wat kalmer aan.
Ik weet dat de man onwaarschijnlijk visueel kan regisseren, maar de urgentie van zijn boodschap is er van af sinds hij geïncorporeerd is in de Chinese geaccepteerde intelligentsia.
Een heuse paleisrevolutie verbeeldt hij in "Curse of the golden flower", en inderdaad doet hij dat verbeelden verbluffend. Magnifieke scenes vol kunstige gevechten, maar ook de intens inwendige blik van de nog altijd beeldschone Gong Li komen op grootdoek prachtig tot uiting.
En toch, en toch: het bleef bij plaatjes. Het verhaal van om lijfsbehoud vechtende leden van een keizerlijke familie was te dun om deze film van enige maatschappelijke betekenis te voorzien, iets waar "het Rode Korenveld" en 'Ju Dou' nog in uitblonken.
Volgend jaar regisseert Yimou mede de opening van de Olympische Spelen: spektakel zal t worden, maar maatschappelijk hoeven we er weinig van te verwachten
3 opmerkingen:
Hetzelfde lijfsbehoud hield mij gister op de bank. Soms moet je gewoon verstandig zijn...
we leren het wel!!
Ja, ooit leren we het wel...
Een reactie posten