Het begint allemaal te matig, dit recherche-verhaaltje over de jacht op een seriemoordenaar in Madrid. Het politieduo is te onlogisch om een duo te vormen: de een is stil en rustig en als hij eens praat, dan stottert hij. De ander is explosief, agressief en randje corrupt. Er is dan ook niet echt sprake van samenwerking, ze komen niet echt veel verder in het onderzoek naar degene die inmiddels een reeks bejaarde vrouwen heeft verkracht en vermoord. De ene lijkt de slimmere detective, de andere lijkt de betere communicator. Maar ze ergeren zich dusdanig aan elkaar dat het niet opschiet.
Als hun onconventionele aanpak te ver gaat en ze ruzie krijgen met een ander politieduo, worden ze van de zaak gehaald. Sterker nog: 1 van de 2 wordt ontslagen, de andere tijdelijk op non-actief.
Het andere duo komt niet echt verder en waagt het om de stille stiekem bij het onderzoek te betrekken, zijn deductie is hard nodig om tot oplossingen te komen. Dat werkt. En u snapt: het is dan nog maar een kleine stap om ook de andere (ex)agent op de achtergrond weer in het onderzoek te zetten. Dat moet natuurlijk wel escaleren.
Vanaf het moment dat de twee ontslagen worden, komt er vaart in de film. En logica. Dat maakt dat ie achteraf wel de voldoende haalt die ik hem oorspronkelijk niet zou hebben gegeven.
Met : Antonio de la Torre, Roberto Alamo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten